kępa

See also: Kępa, kępą, and kepa

Polish

Etymology

From dialectal Proto-Slavic *kǫpa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɛm.pa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmpa
• Syllabification: kę‧pa
• Homophones: Kempa, Kępa

Noun

kępa f (diminutive kępka)

1. isolated clump of vegetation, such as trees, shrubs, or flowers
2. small island in a river or lake, covered with vegetation

Declension

Declension of kępa

	singular	plural
nominative	kępa	kępy
genitive	kępy	kęp
dative	kępie	kępom
accusative	kępę	kępy
instrumental	kępą	kępami
locative	kępie	kępach
vocative	kępo	kępy

References

• Pokorny, Julius (1959) “525”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 2, Bern, München: Francke Verlag, page 525

Further reading

• kępa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kępa in Polish dictionaries at PWN