kąkol

See also: Kąkol and Kakol

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kǫkoľь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔŋ.kɔl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔŋkɔl
• Syllabification: ką‧kol
• Homophones: Kąkol, Konkol

Noun

kąkol m inan (diminutive kąkolik)

1. corncockle (any plant of the genus Agrostemma)

Declension

Declension of kąkol

	singular	plural
nominative	kąkol	kąkole
genitive	kąkolu	kąkoli/kąkolów
dative	kąkolowi	kąkolom
accusative	kąkol	kąkole
instrumental	kąkolem	kąkolami
locative	kąkolu	kąkolach
vocative	kąkolu	kąkole

Derived terms

adjective

• kąkolowy

 

Further reading

• kąkol in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kąkol in Polish dictionaries at PWN