Jump to content

küncü

From Wiktionary, the free dictionary
See also: kuncu

Crimean Tatar

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Persian [Term?]

Adjective

[edit]

küncü

  1. jealous

Noun

[edit]

küncü

  1. jealous, envious person

Declension

[edit]
Declension of küncü
singular plural
nominative küncü küncüler
genitive küncüniñ küncülerniñ
dative küncüge küncülerge
accusative küncüni küncülerni
locative küncüde küncülerde
ablative küncüden küncülerden

References

[edit]