jinoyat

Uzbek

Etymology

From Arabic جِنَايَة (jināya).

Noun

jinoyat (plural jinoyatlar)

1. crime

Declension

Declension of jinoyat

	singular	plural
nominative	jinoyat	jinoyatlar
genitive	jinoyatning	jinoyatlarning
dative	jinoyatga	jinoyatlarga
definite accusative	jinoyatni	jinoyatlarni
locative	jinoyatda	jinoyatlarda
ablative	jinoyatdan	jinoyatlardan

Possessive forms of jinoyat

my	singular	plural
nominative	jinoyatim	jinoyatlarim
genitive	jinoyatimning	jinoyatlarimning
dative	jinoyatimga	jinoyatlarimga
definite accusative	jinoyatimni	jinoyatlarimni
locative	jinoyatimda	jinoyatlarimda
ablative	jinoyatimdan	jinoyatlarimdan
your	singular	plural
nominative	jinoyating	jinoyatlaring
genitive	jinoyatingning	jinoyatlaringning
dative	jinoyatingga	jinoyatlaringga
definite accusative	jinoyatingni	jinoyatlaringni
locative	jinoyatingda	jinoyatlaringda
ablative	jinoyatingdan	jinoyatlaringdan
her/his/its	singular	plural
nominative	jinoyati	jinoyatlari
genitive	jinoyatining	jinoyatlarining
dative	jinoyatiga	jinoyatlariga
definite accusative	jinoyatini	jinoyatlarini
locative	jinoyatida	jinoyatlarida
ablative	jinoyatidan	jinoyatlaridan
our	singular	plural
nominative	jinoyatimiz	jinoyatlarimiz
genitive	jinoyatimizning	jinoyatlarimizning
dative	jinoyatimizga	jinoyatlarimizga
definite accusative	jinoyatimizni	jinoyatlarimizni
locative	jinoyatimizda	jinoyatlarimizda
ablative	jinoyatimizdan	jinoyatlarimizdan
your	singular	plural
nominative	jinoyatingiz	jinoyatlaringiz
genitive	jinoyatingizning	jinoyatlaringizning
dative	jinoyatingizga	jinoyatlaringizga
definite accusative	jinoyatingizni	jinoyatlaringizni
locative	jinoyatingizda	jinoyatlaringizda
ablative	jinoyatingizdan	jinoyatlaringizdan
their	singular	plural
nominative	jinoyati	jinoyatlari
genitive	jinoyatining	jinoyatlarining
dative	jinoyatiga	jinoyatlariga
definite accusative	jinoyatini	jinoyatlarini
locative	jinoyatida	jinoyatlarida
ablative	jinoyatidan	jinoyatlaridan