jednoczyć

Polish

Etymology

From jednota +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛdˈnɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: jed‧no‧czyć

Verb

jednoczyć impf (perfective zjednoczyć)

1. (transitive) to unite, to unify
2. (reflexive with się) to come together, to unite

Conjugation

Conjugation of jednoczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		jednoczyć
present tense	1st	jednoczę			jednoczymy
	2nd	jednoczysz			jednoczycie
	3rd	jednoczy			jednoczą
	impersonal	jednoczy się
past tense	1st	jednoczyłem, -(e)m jednoczył	jednoczyłam, -(e)m jednoczyła	jednoczyłom, -(e)m jednoczyło	jednoczyliśmy, -(e)śmy jednoczyli	jednoczyłyśmy, -(e)śmy jednoczyły
	2nd	jednoczyłeś, -(e)ś jednoczył	jednoczyłaś, -(e)ś jednoczyła	jednoczyłoś, -(e)ś jednoczyło	jednoczyliście, -(e)ście jednoczyli	jednoczyłyście, -(e)ście jednoczyły
	3rd	jednoczył	jednoczyła	jednoczyło	jednoczyli	jednoczyły
	impersonal	jednoczono
future tense	1st	będę jednoczył, będę jednoczyć	będę jednoczyła, będę jednoczyć	będę jednoczyło, będę jednoczyć	będziemy jednoczyli, będziemy jednoczyć	będziemy jednoczyły, będziemy jednoczyć
	2nd	będziesz jednoczył, będziesz jednoczyć	będziesz jednoczyła, będziesz jednoczyć	będziesz jednoczyło, będziesz jednoczyć	będziecie jednoczyli, będziecie jednoczyć	będziecie jednoczyły, będziecie jednoczyć
	3rd	będzie jednoczył, będzie jednoczyć	będzie jednoczyła, będzie jednoczyć	będzie jednoczyło, będzie jednoczyć	będą jednoczyli, będą jednoczyć	będą jednoczyły, będą jednoczyć
	impersonal	będzie jednoczyć się
conditional	1st	jednoczyłbym, bym jednoczył	jednoczyłabym, bym jednoczyła	jednoczyłobym, bym jednoczyło	jednoczylibyśmy, byśmy jednoczyli	jednoczyłybyśmy, byśmy jednoczyły
	2nd	jednoczyłbyś, byś jednoczył	jednoczyłabyś, byś jednoczyła	jednoczyłobyś, byś jednoczyło	jednoczylibyście, byście jednoczyli	jednoczyłybyście, byście jednoczyły
	3rd	jednoczyłby, by jednoczył	jednoczyłaby, by jednoczyła	jednoczyłoby, by jednoczyło	jednoczyliby, by jednoczyli	jednoczyłyby, by jednoczyły
	impersonal	jednoczono by
imperative	1st	niech jednoczę			jednoczmy
	2nd	jednocz			jednoczcie
	3rd	niech jednoczy			niech jednoczą
active adjectival participle		jednoczący	jednocząca	jednoczące	jednoczący	jednoczące
passive adjectival participle		jednoczony	jednoczona	jednoczone	jednoczeni	jednoczone
contemporary adverbial participle		jednocząc
verbal noun		jednoczenie

Further reading

• jednoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jednoczyć in Polish dictionaries at PWN