jebnąć

Polish

Etymology

From jebać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjɛb.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛbnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: jeb‧nąć

Verb

jebnąć pf

1. (transitive, vulgar) to hit, to punch someone

   Synonyms: see Thesaurus:bić

2. (transitive, vulgar) to hit, to impact
3. (transitive, vulgar) to steal

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

4. (transitive, vulgar) to say something stupid
5. (transitive, vulgar) to throw
6. (transitive, vulgar) to place
7. (transitive, vulgar) to give up, quit
8. (intransitive, vulgar) to appear in a sharp manner
9. (transitive, vulgar) to eat

   Synonyms: see Thesaurus:jeść

10. (transitive, vulgar) to drink
11. (transitive, vulgar) to smoke

    Jebnę se jeszcze papierosa. ― I'm going to smoke another cigarette.

12. (transitive, vulgar) to make

    Jebnij mi jeszcze zastrzyczek. ― Give me another small injection.

    Jebnęła se makijaż przed pójściem na imprezę. ― She dolled herself up before going to the party.

13. (intransitive, vulgar) to break down

    Lina jebła! ― The rope broke!

14. (intransitive, vulgar) to explode
15. (intransitive, vulgar) to collapse, to tumble
16. (intransitive, vulgar) to die

    Zenek jebnął na serce. ― Zenek died of a heart attack.

17. (transitive, vulgar) to paralyze by an electric shock
18. (transitive, vulgar) to say something out of the blue, suddenly
19. (intransitive, vulgar) to finish suddenly

    Każdy czeka, kiedy ten system wreszcie jebnie. ― Everybody is waiting when tis system will finish.

20. (reflexive with się, vulgar) to hit oneself, to hurt oneself
21. (reflexive with się, vulgar) to make a mistake, to fuck up

    Nic mi nie wychodzi, musiałem się jebnąć gdzieś wcześniej w tym zadaniu. ― Nothing is coming out right, I must have fucked up somewhere earlier in this exercise.

22. (reflexive with się, vulgar) to hit or hurt each other; to collide
23. (reflexive with się, vulgar) to fall (e.g. on a bed, on a chair)

    Rozjebany jebnął się na krzesło. ― Being tired, he collapsed on the chair.

Conjugation

Conjugation of jebnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		jebnąć
future tense	1st	jebnę			jebniemy
	2nd	jebniesz			jebniecie
	3rd	jebnie			jebną
	impersonal	jebnie się
past tense	1st	jebnąłem, -(e)m jebnął	jebnęłam, -(e)m jebnęła	jebnęłom, -(e)m jebnęło	jebnęliśmy, -(e)śmy jebnęli	jebnęłyśmy, -(e)śmy jebnęły
	2nd	jebnąłeś, -(e)ś jebnął	jebnęłaś, -(e)ś jebnęła	jebnęłoś, -(e)ś jebnęło	jebnęliście, -(e)ście jebnęli	jebnęłyście, -(e)ście jebnęły
	3rd	jebnął	jebnęła	jebnęło	jebnęli	jebnęły
	impersonal	jebnięto
conditional	1st	jebnąłbym, bym jebnął	jebnęłabym, bym jebnęła	jebnęłobym, bym jebnęło	jebnęlibyśmy, byśmy jebnęli	jebnęłybyśmy, byśmy jebnęły
	2nd	jebnąłbyś, byś jebnął	jebnęłabyś, byś jebnęła	jebnęłobyś, byś jebnęło	jebnęlibyście, byście jebnęli	jebnęłybyście, byście jebnęły
	3rd	jebnąłby, by jebnął	jebnęłaby, by jebnęła	jebnęłoby, by jebnęło	jebnęliby, by jebnęli	jebnęłyby, by jebnęły
	impersonal	jebnięto by
imperative	1st	niech jebnę			jebnijmy
	2nd	jebnij			jebnijcie
	3rd	niech jebnie			niech jebną
passive adjectival participle		jebnięty	jebnięta	jebnięte	jebnięci	jebnięte
anterior adverbial participle		jebnąwszy
verbal noun		jebnięcie

Further reading

• jebnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jebnąć in Polish dictionaries at PWN