jěčěti
Appearance
Old Czech
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Slavic *ęčati.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]jěčěti impf
Conjugation
[edit]Conjugation of jěčěti (class III)
infinitive | supine | verbal noun |
---|---|---|
jěčěti | jěčat | jěčěnie |
Present | Imperative | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
1st person | jěču | jěčívě (-va) | jěčím (-me/-my) | – | jěčvě, jěčivě (-va) | jěčme, jěčim (-me/-my) |
2nd person | jěčíš | jěčíta | jěčíte | jěč, jěči | jěčta, jěčita | jěčte, jěčite |
3rd person | jěčí | jěčíta | jěčie | jěč, jěči | jěčta, jěčita | jěčte, jěčite |
Sigmatic aorist | Imperfect | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
1st person | jěčěch | jěčěchově (-va) | jěčěchom (-me/-my) | jěčiech | jěčiechově (-va) | jěčiechom (-me/-my) |
2nd person | jěčě | jěčěsta (-šta) | jěčěste (-šte) | jěčieše | jěčiešta (-sta) | jěčiešte (-ste) |
3rd person | jěčě | jěčěsta (-šta) | jěčěchu | jěčieše | jěčiešta (-sta) | jěčiechu |
L-participle | Passive participle | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
Masculine | jěčal | jěčala | jěčěli | — | — | — |
Feminine | jěčala | jěčěle | jěčaly | — | — | — |
Neuter | jěčalo | jěčěle | jěčala | — | — | — |
Nt-participle | S-participle | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
Masculine | jěčě | jěčiece | jěčav | jěčěvše | ||
Feminine | jěčieci | jěčěvši | ||||
Neuter | jěčě, jěčieci | jěčav, jěčěvši |
Note: This table shows the most common forms of jěčěti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
[edit]- Czech: ječet
References
[edit]- Jan Gebauer (1903–1916) “jěčěti”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění