jęka

See also: jeka

Polish

Etymology

Deverbal from jęknąć.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Kociewie) IPA^(key): /ˈjɛŋ.ka/

Noun

jęka f

1. (Kociewie, derogatory, usually in collocation) epithet for people or animals

Further reading

• Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “jęka”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 744