izdivaç

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ازدواج (izdivac), from Arabic اِزْدِوَاج (izdiwāj).

Pronunciation

• IPA^(key): /iz.diˈvatʃ/
• Hyphenation: iz‧di‧vaç

Noun

izdivaç (definite accusative izdivacı, plural izdivaçlar) (archaic)

1. marriage

   Synonyms: evlenme, tezevvüç

Declension

Inflection
Nominative	izdivaç
Definite accusative	izdivacı
	Singular	Plural
Nominative	izdivaç	izdivaçlar
Definite accusative	izdivacı	izdivaçları
Dative	izdivaca	izdivaçlara
Locative	izdivaçta	izdivaçlarda
Ablative	izdivaçtan	izdivaçlardan
Genitive	izdivacın	izdivaçların

Derived terms

• izdivaç etmek

 

Related terms

• tezevvüç
• zevce
• zevç

 

Further reading

• “izdivaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “izdivaç”, in Nişanyan Sözlük