izdivaç

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ازدواج (izdivac), from Arabic اِزْدِوَاج (izdiwāj).

Pronunciation

• IPA^(key): /iz.diˈvatʃ/
• Hyphenation: iz‧di‧vaç

Noun

izdivaç (definite accusative izdivacı, plural izdivaçlar) (archaic)

1. marriage

   Synonyms: evlenme, tezevvüç

Declension

Declension of izdivaç

	singular	plural
nominative	izdivaç	izdivaçlar
definite accusative	izdivacı	izdivaçları
dative	izdivaca	izdivaçlara
locative	izdivaçta	izdivaçlarda
ablative	izdivaçtan	izdivaçlardan
genitive	izdivacın	izdivaçların

Derived terms

• izdivaç etmek

Related terms

• tezevvüç
• zevce
• zevç

Further reading

• “izdivaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “izdivaç”, in Nişanyan Sözlük