iugulatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of iugulō (“slay, kill”).

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /i̯u.ɡuˈlaː.tus/, [i̯ʊɡʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /ju.ɡuˈla.tus/, [juɡuˈläːt̪us]

Participle

iugulātus (feminine iugulāta, neuter iugulātum); first/second-declension participle

1. slain, killed, having had the throat slit

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	iugulātus	iugulāta	iugulātum		iugulātī	iugulātae	iugulāta
genitive	iugulātī	iugulātae	iugulātī		iugulātōrum	iugulātārum	iugulātōrum
dative	iugulātō	iugulātae	iugulātō		iugulātīs
accusative	iugulātum	iugulātam	iugulātum		iugulātōs	iugulātās	iugulāta
ablative	iugulātō	iugulātā	iugulātō		iugulātīs
vocative	iugulāte	iugulāta	iugulātum		iugulātī	iugulātae	iugulāta