itiraf

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).

Pronunciation

• Hyphenation: i‧ti‧raf

Noun

itiraf

1. confession

Declension

Declension of itiraf

	singular	plural
nominative	itiraf	itiraflar
genitive	itirafnıñ	itiraflarnıñ
dative	itirafqa	itiraflarğa
accusative	itirafnı	itiraflarnı
locative	itirafta	itiraflarda
ablative	itiraftan	itiraflardan

Derived terms

• itiraf etmek (“to confess”)

References

• “itiraf”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اعتراف, from Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).

Noun

itiraf (definite accusative itirafı, plural itiraflar)

1. confession
2. admission

Declension

Declension of itiraf

	singular	plural
nominative	itiraf	itiraflar
definite accusative	itirafı	itirafları
dative	itirafa	itiraflara
locative	itirafta	itiraflarda
ablative	itiraftan	itiraflardan
genitive	itirafın	itirafların

Derived terms

• itiraf etmek
• itirafçı

Related terms

• irfan

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “itiraf”, in Nişanyan Sözlük