iticilik

Turkish

Etymology

Equivalent to itici (“repulsive, unlikable”) +‎ -lik

Pronunciation

• IPA^(key): /itid͡ʒiˈlic/, [i.tʰi.d͡ʒiˈl̠ʲic]
• Rhymes: -ic
• Hyphenation: i‧ti‧ci‧lik

Noun

iticilik (definite accusative iticiliği, plural iticilikler)

1. the state or property of being repulsive or unlikable, repulsiveness, unlikable

   Antonyms: çekicilik, albeni

Declension

Declension of iticilik

	singular	plural
nominative	iticilik	iticilikler
definite accusative	iticiliği	iticilikleri
dative	iticiliğe	iticiliklere
locative	iticilikte	iticiliklerde
ablative	iticilikten	iticiliklerden
genitive	iticiliğin	iticiliklerin