iticilik

Turkish

Etymology

Equivalent to itici (“repulsive, unlikable”) +‎ -lik

Pronunciation

• IPA^(key): /itid͡ʒiˈlic/, [i.tʰi.d͡ʒiˈl̠ʲic]
• Rhymes: -ic
• Hyphenation: i‧ti‧ci‧lik

Noun

iticilik (definite accusative iticiliği, plural iticilikler)

1. the state or property of being repulsive or unlikable, repulsiveness, unlikable

   Antonyms: çekicilik, albeni

Declension

Inflection
Nominative	iticilik
Definite accusative	iticiliği
	Singular	Plural
Nominative	iticilik	iticilikler
Definite accusative	iticiliği	iticilikleri
Dative	iticiliğe	iticiliklere
Locative	iticilikte	iticiliklerde
Ablative	iticilikten	iticiliklerden
Genitive	iticiliğin	iticiliklerin