istnieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From istny +‎ -eć,[1] modelled on other intransitive verbs ending in -eć such as ładnieć or gęstnieć[2] with an unexpected shift in meaning, as the expected meaning would be "to become real" not "to be real.[3] First attested in the 19th century.[4] Displaced istnąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈist.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -istɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: ist‧nieć

Verb

[edit]

istnieć impf

  1. (intransitive) to exist (to be a part of the world)
    Synonyms: być, egzystować
  2. (intransitive) to exist (to play an important role in some activity or domain; to influence or have an effect)

Conjugation

[edit]
Conjugation of istnieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive istnieć
present tense 1st istnieję istniejemy
2nd istniejesz istniejecie
3rd istnieje istnieją
impersonal istnieje się
past tense 1st istniałem,
-(e)m istniał
istniałam,
-(e)m istniała
istniałom,
-(e)m istniało
istnieliśmy,
-(e)śmy istnieli
istniałyśmy,
-(e)śmy istniały
2nd istniałeś,
-(e)ś istniał
istniałaś,
-(e)ś istniała
istniałoś,
-(e)ś istniało
istnieliście,
-(e)ście istnieli
istniałyście,
-(e)ście istniały
3rd istniał istniała istniało istnieli istniały
impersonal istniano
future tense 1st będę istniał,
będę istnieć
będę istniała,
będę istnieć
będę istniało,
będę istnieć
będziemy istnieli,
będziemy istnieć
będziemy istniały,
będziemy istnieć
2nd będziesz istniał,
będziesz istnieć
będziesz istniała,
będziesz istnieć
będziesz istniało,
będziesz istnieć
będziecie istnieli,
będziecie istnieć
będziecie istniały,
będziecie istnieć
3rd będzie istniał,
będzie istnieć
będzie istniała,
będzie istnieć
będzie istniało,
będzie istnieć
będą istnieli,
będą istnieć
będą istniały,
będą istnieć
impersonal będzie istnieć się
conditional 1st istniałbym,
bym istniał
istniałabym,
bym istniała
istniałobym,
bym istniało
istnielibyśmy,
byśmy istnieli
istniałybyśmy,
byśmy istniały
2nd istniałbyś,
byś istniał
istniałabyś,
byś istniała
istniałobyś,
byś istniało
istnielibyście,
byście istnieli
istniałybyście,
byście istniały
3rd istniałby,
by istniał
istniałaby,
by istniała
istniałoby,
by istniało
istnieliby,
by istnieli
istniałyby,
by istniały
impersonal istniano by
imperative 1st niech istnieję istniejmy
2nd istniej istniejcie
3rd niech istnieje niech istnieją
active adjectival participle istniejący istniejąca istniejące istniejący istniejące
contemporary adverbial participle istniejąc
verbal noun istnienie

Derived terms

[edit]
noun
verbs

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), istnieć is one of the most used words in Polish, appearing 62 times in scientific texts, 14 times in news, 61 times in essays, 25 times in fiction, and 11 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 173 times, making it the 332nd most common word in a corpus of 500,000 words.[5]

References

[edit]
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “istny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Sławski, Franciszek (1958-1965) “istnieć”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “istnieć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  4. ^ Aleksander Zdanowicz (1861) “istnieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  5. ^ Ida Kurcz (1990) “istnieć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 156

Further reading

[edit]