istisnasız

Turkish

Etymology

From istisna (“exception”) +‎ -sız (without, -less).

Pronunciation

• IPA^(key): /is.tis.naːˈsɯz/
• Hyphenation: is‧tis‧na‧sız

Adverb

istisnasız

1. without exception, exceptionless

   Synonyms: ayrıksız, ayrıcasız, (archaic) bilaistisna

   • 2021 July, Anton Çehov, Hayatım, Yordam Kitap, →ISBN, page 51:

     "Yani, sizin görüşünüze göre istisnasız herkes fiziksel emek harcamalı, öyle mi?" diye sordu doktor.

     So in your opinion, everyone without exception should perform physical labor, is that so?" asked the doctor.

Related terms

• istisnai
• müstesna
• sani
• saniye

 

Further reading

• “istisnasız”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “istisnasız”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2244