invitans
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of invītō.
Participle
[edit]invītāns (genitive invītantis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | invītāns | invītantēs | invītantia | ||
genitive | invītantis | invītantium | |||
dative | invītantī | invītantibus | |||
accusative | invītantem | invītāns | invītantēs invītantīs |
invītantia | |
ablative | invītante invītantī1 |
invītantibus | |||
vocative | invītāns | invītantēs | invītantia |
1When used purely as an adjective.