inustus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of inūrō.
Participle
[edit]inustus (feminine inusta, neuter inustum); first/second-declension participle
- burnt (in, off or away)
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | inustus | inusta | inustum | inustī | inustae | inusta | |
genitive | inustī | inustae | inustī | inustōrum | inustārum | inustōrum | |
dative | inustō | inustae | inustō | inustīs | |||
accusative | inustum | inustam | inustum | inustōs | inustās | inusta | |
ablative | inustō | inustā | inustō | inustīs | |||
vocative | inuste | inusta | inustum | inustī | inustae | inusta |
References
[edit]- “inustus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inustus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "inustus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- inustus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.