Jump to content

intermissurus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of intermittō.

Participle

[edit]

intermissūrus (feminine intermissūra, neuter intermissūrum); first/second-declension participle

  1. about to interrupt

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intermissūrus intermissūra intermissūrum intermissūrī intermissūrae intermissūra
genitive intermissūrī intermissūrae intermissūrī intermissūrōrum intermissūrārum intermissūrōrum
dative intermissūrō intermissūrae intermissūrō intermissūrīs
accusative intermissūrum intermissūram intermissūrum intermissūrōs intermissūrās intermissūra
ablative intermissūrō intermissūrā intermissūrō intermissūrīs
vocative intermissūre intermissūra intermissūrum intermissūrī intermissūrae intermissūra