Jump to content

interempturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of interimō.

Participle

[edit]

interēmptūrus (feminine interēmptūra, neuter interēmptūrum); first/second-declension participle

  1. about to abolish

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interēmptūrus interēmptūra interēmptūrum interēmptūrī interēmptūrae interēmptūra
genitive interēmptūrī interēmptūrae interēmptūrī interēmptūrōrum interēmptūrārum interēmptūrōrum
dative interēmptūrō interēmptūrae interēmptūrō interēmptūrīs
accusative interēmptūrum interēmptūram interēmptūrum interēmptūrōs interēmptūrās interēmptūra
ablative interēmptūrō interēmptūrā interēmptūrō interēmptūrīs
vocative interēmptūre interēmptūra interēmptūrum interēmptūrī interēmptūrae interēmptūra