insubidus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]in- (“un-”) + subidus (“sexually excited”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /inˈsu.bi.dus/, [ĩːˈs̠ʊbɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈsu.bi.dus/, [inˈsuːbid̪us]
Adjective
[edit]īnsubidus (feminine īnsubida, neuter īnsubidum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | īnsubidus | īnsubida | īnsubidum | īnsubidī | īnsubidae | īnsubida | |
genitive | īnsubidī | īnsubidae | īnsubidī | īnsubidōrum | īnsubidārum | īnsubidōrum | |
dative | īnsubidō | īnsubidae | īnsubidō | īnsubidīs | |||
accusative | īnsubidum | īnsubidam | īnsubidum | īnsubidōs | īnsubidās | īnsubida | |
ablative | īnsubidō | īnsubidā | īnsubidō | īnsubidīs | |||
vocative | īnsubide | īnsubida | īnsubidum | īnsubidī | īnsubidae | īnsubida |
References
[edit]- insubidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- insubidus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “insubidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press