instruktorka

See also: instruktorką

Polish

Etymology

From instruktor +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.strukˈtɔr.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrka
• Syllabification: in‧struk‧tor‧ka

Noun

instruktorka f (male equivalent instruktor)

1. female equivalent of instruktor (“instructor”)

Declension

Declension of instruktorka

	singular	plural
nominative	instruktorka	instruktorki
genitive	instruktorki	instruktorek
dative	instruktorce	instruktorkom
accusative	instruktorkę	instruktorki
instrumental	instruktorką	instruktorkami
locative	instruktorce	instruktorkach
vocative	instruktorko	instruktorki

Related terms

adjectives

• instrukcyjny
• instruktażowy
• instruktorski
• instruktywny

 

nouns

• instrukcja
• instruktarz
• instruktaż

 

Further reading

• instruktorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• instruktorka in Polish dictionaries at PWN