instruens
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of īnstruō.
Participle
[edit]īnstruēns (genitive īnstruentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | īnstruēns | īnstruentēs | īnstruentia | ||
genitive | īnstruentis | īnstruentium | |||
dative | īnstruentī | īnstruentibus | |||
accusative | īnstruentem | īnstruēns | īnstruentēs īnstruentīs |
īnstruentia | |
ablative | īnstruente īnstruentī1 |
īnstruentibus | |||
vocative | īnstruēns | īnstruentēs | īnstruentia |
1When used purely as an adjective.