instinctief
Dutch
[edit]Etymology
[edit]By surface analysis, instinct + -ief.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]instinctief (comparative instinctiever, superlative instinctiefst)
- instinctive
- Synonym: instinctmatig
Declension
[edit]| Declension of instinctief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | instinctief | |||
| inflected | instinctieve | |||
| comparative | instinctiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | instinctief | instinctiever | het instinctiefst het instinctiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | instinctieve | instinctievere | instinctiefste |
| n. sing. | instinctief | instinctiever | instinctiefste | |
| plural | instinctieve | instinctievere | instinctiefste | |
| definite | instinctieve | instinctievere | instinctiefste | |
| partitive | instinctiefs | instinctievers | — | |
Descendants
[edit]- → Indonesian: instingtip