instancja

See also: instancją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin īnstantia.

Pronunciation

• IPA^(key): /inˈstan.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ant͡sja
• Syllabification: in‧stan‧cja

Noun

instancja f

1. (law) instance (order of occurrence of e.g. a court)
2. (computing) instance (specific occurrence of something that is created or instantiated, such as a database, or an object of a class in object-oriented programming)

Declension

Declension of instancja

	singular	plural
nominative	instancja	instancje
genitive	instancji	instancji/instancyj (archaic)
dative	instancji	instancjom
accusative	instancję	instancje
instrumental	instancją	instancjami
locative	instancji	instancjach
vocative	instancjo	instancje

Further reading

• instancja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• instancja in Polish dictionaries at PWN