insimulandus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle of īnsimulō.
Participle
[edit]īnsimulandus (feminine īnsimulanda, neuter īnsimulandum); first/second-declension participle
- which is to be accused
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsimulandus | īnsimulanda | īnsimulandum | īnsimulandī | īnsimulandae | īnsimulanda | |
| genitive | īnsimulandī | īnsimulandae | īnsimulandī | īnsimulandōrum | īnsimulandārum | īnsimulandōrum | |
| dative | īnsimulandō | īnsimulandae | īnsimulandō | īnsimulandīs | |||
| accusative | īnsimulandum | īnsimulandam | īnsimulandum | īnsimulandōs | īnsimulandās | īnsimulanda | |
| ablative | īnsimulandō | īnsimulandā | īnsimulandō | īnsimulandīs | |||
| vocative | īnsimulande | īnsimulanda | īnsimulandum | īnsimulandī | īnsimulandae | īnsimulanda | |