insciens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈin.ski.ens/, [ˈĩːs̠kiẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.ʃi.ens/, [ˈin̠ʲʃiens]
Adjective
[edit]īnsciēns (genitive īnscientis); third-declension one-termination adjective
- unknowing
- ignorant, stupid
- (adjective equivalent to an adverb) ignorantly, unknowingly
Declension
[edit]Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsciēns | īnscientēs | īnscientia | ||
Genitive | īnscientis | īnscientium | |||
Dative | īnscientī | īnscientibus | |||
Accusative | īnscientem | īnsciēns | īnscientēs | īnscientia | |
Ablative | īnscientī | īnscientibus | |||
Vocative | īnsciēns | īnscientēs | īnscientia |
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]- īnscienter (“ignorantly, unknowingly”)
Descendants
[edit]- Portuguese: insciente
References
[edit]- “insciens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insciens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insciens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.