inminuens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of inminuō

Participle

[edit]

inminuēns (genitive inminuentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inminuēns inminuentēs inminuentia
Genitive inminuentis inminuentium
Dative inminuentī inminuentibus
Accusative inminuentem inminuēns inminuentēs
inminuentīs
inminuentia
Ablative inminuente
inminuentī1
inminuentibus
Vocative inminuēns inminuentēs inminuentia

1When used purely as an adjective.