inkâr etmek

See also: inkar etmek, and inkar etmək

Turkish

Verb

inkâr etmek

1. (idiomatic) to deny ("inkar etmek" more than any other synonym of the word, can have a connotation that the denial is false or in vain. See quote "He denied his feelings.")
   • (Can we date this quote?), NİL GÜN, GELECEĞİ HATIRLAMAK‎^[1], Kuraldişi Yayincilik Eğitim Danişmanlik Ltd şti, →ISBN:

     ... inkâr etti. Duygularını inkâr etti. Hatta deneyimlerini inkâr etti. Gördüklerini, işittiklerini unutma arzusuyla inkâr etti. Balık hafızalı bir varoluşu seçerek kapasitesini, potansiyelini inkâr etti. Politikacılar problemleri inkâr ...

     He denied it. He denied his feelings. He even denied his experiences. He denied what he saw and heard with the desire to forget it. By choosing an hare-brained (attention span of a fish) existence denied its capacity and potential. Politicians deny problems

   Synonym: yadsımak, reddetmek, yalanlamak, kabul etmemek

Conjugation

Conjugation of inkâr etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			inkâr etmek
impersonal participle	imperfective		inkâr eden
	perfective		inkâr etmiş
	prospective		inkâr edecek
personal participle	non-prospective		inkâr ettiğim	inkâr ettiğin	inkâr ettiği	inkâr ettiğimiz	inkâr ettiğiniz	inkâr ettikleri
	prospective		inkâr edeceğim	inkâr edeceğin	inkâr edeceği	inkâr edeceğimiz	inkâr edeceğiniz	inkâr edecekleri
verbal noun			inkâr etme
way of doing			inkâr ediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inkâr ederim	inkâr edersin	inkâr eder	inkâr ederiz	inkâr edersiniz	inkâr ederler
		imperfective	inkâr ediyorum	inkâr ediyorsun	inkâr ediyor	inkâr ediyoruz	inkâr ediyorsunuz	inkâr ediyorlar
	past	perfective	inkâr ettim	inkâr ettin	inkâr etti	inkâr ettik	inkâr ettiniz	inkâr ettiler
		imperfective	inkâr ediyordum	inkâr ediyordun	inkâr ediyordu	inkâr ediyorduk	inkâr ediyordunuz	inkâr ediyorlardı (or inkâr ediyordular)
	future		inkâr edeceğim	inkâr edeceksin	inkâr edecek	inkâr edeceğiz	inkâr edeceksiniz	inkâr edecekler
inferential	perfective		inkâr etmişim	inkâr etmişsin	inkâr etmiş	inkâr etmişiz	inkâr etmişsiniz	inkâr etmişler
	aorist		inkâr edermişim	inkâr edermişsin	inkâr edermiş	inkâr edermişiz	inkâr edermişsiniz	inkâr ederlermiş (or inkâr edermişlar)
	imperfective		inkâr ediyormuşum	inkâr ediyormuşsun	inkâr ediyormuş	inkâr ediyormuşuz	inkâr ediyormuşsunuz	inkâr ediyorlarmış
conditional	simple		inkâr etsem	inkâr etsen	inkâr etse	inkâr etsek	inkâr etseniz	inkâr etseler
	perfective		inkâr etseydim	inkâr etseydin	inkâr etseydi	inkâr etseydik	inkâr etseydiniz	inkâr etseydiler
optative			inkâr edeyim	inkâr edesin	inkâr ede	inkâr edelim	inkâr edesiniz	inkâr edeler
progressive			inkâr etmekteyim	inkâr etmektesin	inkâr etmekte	inkâr etmekteyiz	inkâr etmektesiniz	inkâr etmekteler
necessitative			inkâr etmeliyim	inkâr etmelisin	inkâr etmeli	inkâr etmeliyiz	inkâr etmelisiniz	inkâr etmeliler
imperative				inkâr et	inkâr etsin		inkâr edin (or inkâr ediniz)	inkâr etsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inkâr eder miyim?	inkâr eder misin?	inkâr eder mi?	inkâr eder miyiz?	inkâr eder misiniz?	inkâr ederler mi?
		imperfective	inkâr ediyor muyum?	inkâr ediyor musun?	inkâr ediyor mu?	inkâr ediyor muyuz?	inkâr ediyor musunuz?	inkâr ediyorlar mı?
	past	perfective	inkâr ettim mi?	inkâr ettin mi?	inkâr etti mi?	inkâr ettik mi?	inkâr ettiniz mi?	inkâr ettiler mi?
		imperfective	inkâr ediyor muydum?	inkâr ediyor muydun?	inkâr ediyor muydu?	inkâr ediyor muyduk?	inkâr ediyor muydunuz?	inkâr ediyorlar mıydı?
	future		inkâr edecek miyim?	inkâr edecek misin?	inkâr edecek mi?	inkâr edecek miyiz?	inkâr edecek misiniz?	inkâr edecekler mi?
inferential	perfective		inkâr etmiş miyim?	inkâr etmiş misin?	inkâr etmiş mi?	inkâr etmiş miyiz?	inkâr etmiş misiniz?	inkâr etmişler mi?
	aorist		inkâr eder miymişim?	inkâr eder miymişsin?	inkâr eder miymiş?	inkâr eder miymişiz?	inkâr eder miymişsiniz?	inkâr ederler miymiş?
	imperfective		inkâr ediyor muymuşum?	inkâr ediyor muymuşsun?	inkâr ediyor muymuş?	inkâr ediyor muymuşuz?	inkâr ediyor muymuşsunuz?	inkâr ediyorlar mıymış?
conditional	simple		inkâr etsem mi?	inkâr etsen mi?	inkâr etse mi?	inkâr etsek mi?	inkâr etseniz mi?	inkâr etseler mi?
	perfective		inkâr etse miydim?	inkâr etse miydin?	inkâr etse miydi?	inkâr etse miydik?	inkâr etse miydiniz?	inkâr etseler miydi?
progressive			inkâr etmekte miyim?	inkâr etmekte misin?	inkâr etmekte mi?	inkâr etmekte miyiz?	inkâr etmekte misiniz?	inkâr etmekteler mi?
necessitative			inkâr etmeli miyim?	inkâr etmeli misin?	inkâr etmeli mi?	inkâr etmeli miyiz?	inkâr etmeli misiniz?	inkâr etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			inkâr etmemek
impersonal participle	imperfective		inkâr etmeyen
	perfective		inkâr etmemiş
	prospective		inkâr etmeyecek
personal participle	non-prospective		inkâr etmediğim	inkâr etmediğin	inkâr etmediği	inkâr etmediğimiz	inkâr etmediğiniz	inkâr etmedikleri
	prospective		inkâr etmeyeceğim	inkâr etmeyeceğin	inkâr etmeyeceği	inkâr etmeyeceğimiz	inkâr etmeyeceğiniz	inkâr etmeyecekleri
verbal noun			inkâr etmeme
way of doing			inkâr etmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inkâr etmem	inkâr etmezsin	inkâr etmez	inkâr etmeyiz	inkâr etmezsiniz	inkâr etmezler
		imperfective	inkâr etmiyorum	inkâr etmiyorsun	inkâr etmiyor	inkâr etmiyoruz	inkâr etmiyorsunuz	inkâr etmiyorlar
	past	perfective	inkâr etmedim	inkâr etmedin	inkâr etmedi	inkâr etmedik	inkâr etmediniz	inkâr etmediler
		imperfective	inkâr etmiyordum	inkâr etmiyordun	inkâr etmiyordu	inkâr etmiyorduk	inkâr etmiyordunuz	inkâr etmiyorlardı
	future		inkâr etmeyeceğim	inkâr etmeyeceksin	inkâr etmeyecek	inkâr etmeyeceğiz	inkâr etmeyeceksiniz	inkâr etmeyecekler
inferential	perfective		inkâr etmemişim	inkâr etmemişsin	inkâr etmemiş	inkâr etmemişiz	inkâr etmemişsiniz	inkâr etmemişler
	aorist		inkâr etmezmişim	inkâr etmezmişsin	inkâr etmezmiş	inkâr etmezmişiz	inkâr etmezmişsiniz	inkâr etmezlermiş
	imperfective		inkâr etmiyormuşum	inkâr etmiyormuşsun	inkâr etmiyormuş	inkâr etmiyormuşuz	inkâr etmiyormuşsunuz	inkâr etmiyorlarmış
conditional	simple		inkâr etmesem	inkâr etmesen	inkâr etmese	inkâr etmesek	inkâr etmeseniz	inkâr etmeseler
	perfective		inkâr etmeseydim	inkâr etmeseydin	inkâr etmeseydi	inkâr etmeseydik	inkâr etmeseydiniz	inkâr etmeseydiler
optative			inkâr etmeyeyim	inkâr etmeyesin	inkâr etmeye	inkâr etmeyelim	inkâr etmeyesiniz	inkâr etmeyeler
progressive			inkâr etmemekteyim	inkâr etmemektesin	inkâr etmemekte	inkâr etmemekteyiz	inkâr etmemektesiniz	inkâr etmemekteler
necessitative			inkâr etmemeliyim	inkâr etmemelisin	inkâr etmemeli	inkâr etmemeliyiz	inkâr etmemelisiniz	inkâr etmemeliler
imperative				inkâr etme	inkâr etmesin		inkâr etmeyin (or inkâr etmeyiniz)	inkâr etmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inkâr etmez miyim?	inkâr etmez misin?	inkâr etmez mi?	inkâr etmez miyiz?	inkâr etmez misiniz?	inkâr etmezler mi?
		imperfective	inkâr etmiyor muyum?	inkâr etmiyor musun?	inkâr etmiyor mu?	inkâr etmiyor muyuz?	inkâr etmiyor musunuz?	inkâr etmiyorlar mı?
	past	perfective	inkâr etmedim mi?	inkâr etmedin mi?	inkâr etmedi mi?	inkâr etmedik mi?	inkâr etmediniz mi?	inkâr etmediler mi?
		imperfective	inkâr etmiyor muydum?	inkâr etmiyor muydun?	inkâr etmiyor muydu?	inkâr etmiyor muyduk?	inkâr etmiyor muydunuz?	inkâr etmiyorlar mıydı?
	future		inkâr etmeyecek miyim?	inkâr etmeyecek misin?	inkâr etmeyecek mi?	inkâr etmeyecek miyiz?	inkâr etmeyecek misiniz?	inkâr etmeyecekler mi?
inferential	perfective		inkâr etmemiş miyim?	inkâr etmemiş misin?	inkâr etmemiş mi?	inkâr etmemiş miyiz?	inkâr etmemiş misiniz?	inkâr etmemişler mi?
	aorist		inkâr etmez miymişim?	inkâr etmez miymişsin?	inkâr etmez mimiş?	inkâr etmez miymişiz?	inkâr etmez miymişsiniz?	inkâr etmezler miymiş?
	imperfective		inkâr etmiyor muymuşum?	inkâr etmiyor muymuşsun?	inkâr etmiyor muymuş?	inkâr etmiyor muymuşuz?	inkâr etmiyor muymuşsunuz?	inkâr etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		inkâr etmesem mi?	inkâr etmesen mi?	inkâr etmese mi?	inkâr etmesek mi?	inkâr etmeseniz mi?	inkâr etmeseler mi?
	perfective		inkâr etmese miydim?	inkâr etmese miydin?	inkâr etmese miydi?	inkâr etmese miydik?	inkâr etmese miydiniz?	inkâr etmeseler miydi?
progressive			inkâr etmemekte miyim?	inkâr etmemekte misin?	inkâr etmemekte mi?	inkâr etmemekte miyiz?	inkâr etmemekte misiniz?	inkâr etmemekteler mi?
necessitative			inkâr etmemeli miyim?	inkâr etmemeli misin?	inkâr etmemeli mi?	inkâr etmemeli miyiz?	inkâr etmemeli misiniz?	inkâr etmemeliler mi?

References

• “inkâr etmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu