Jump to content

initiatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of initiō (begin, initiate).

Participle

[edit]

initiātus (feminine initiāta, neuter initiātum); first/second-declension participle

  1. begun, originated, having been begun
  2. consecrated, having been initiated into

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative initiātus initiāta initiātum initiātī initiātae initiāta
genitive initiātī initiātae initiātī initiātōrum initiātārum initiātōrum
dative initiātō initiātae initiātō initiātīs
accusative initiātum initiātam initiātum initiātōs initiātās initiāta
ablative initiātō initiātā initiātō initiātīs
vocative initiāte initiāta initiātum initiātī initiātae initiāta

Descendants

[edit]
  • Catalan: iniciat
  • English: initiate
  • Italian: iniziato

References

[edit]