Jump to content

inductar

From Wiktionary, the free dictionary

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Polish indukt.

Noun

[edit]

inductar m (plural inductari)

  1. (dated) customs officer

Declension

[edit]
Declension of inductar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative inductar inductarul inductari inductarii
genitive-dative inductar inductarului inductari inductarilor
vocative inductarule inductarilor

References

[edit]
  • inductar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN