indolencja

See also: indolencją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin indolentia.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.dɔˈlɛn.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sja
• Syllabification: in‧do‧len‧cja

Noun

indolencja f

1. (literary) indolence, indifference or incapability of fulfilling a task
   • 1970, Dialog: miesiȩcznik poświȩcony dramaturgii współczesnej, teatralnej, filmowej, radiowej, telewizyjnej:

     Ta indolencja twórcza pozytywistów w zakresie sztuki dramatycznej w ogóle odbiła się również na poziomie naszego dramatu ludowego, który nawet w szczytowych swoich osiągnięciach nie potrafił się wznieść ponad przeciętność […]

     This creative indolence of the positivists in the field of dramatic art in general was also reflected in the level of our folk drama, which even in its peak achievements could not rise above mediocrity […]

Declension

Declension of indolencja

	singular	plural
nominative	indolencja	indolencje
genitive	indolencji	indolencji/indolencyj (archaic)
dative	indolencji	indolencjom
accusative	indolencję	indolencje
instrumental	indolencją	indolencjami
locative	indolencji	indolencjach
vocative	indolencjo	indolencje

Derived terms

adjective

• indolentny

 

Further reading

• indolencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• indolencja in Polish dictionaries at PWN