indissolubilis
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]in- + dissolūbilis (“dissoluble”)
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /in.dis.soˈluː.bi.lis/, [ɪn̪d̪ɪs̠ːɔˈɫ̪uːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.dis.soˈlu.bi.lis/, [in̪d̪isːoˈluːbilis]
Adjective
[edit]indissolūbilis (neuter indissolūbile, adverb indissolūbiliter); third-declension two-termination adjective
- indissoluble, not able to be dissolved
- indestructible
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | indissolūbilis | indissolūbile | indissolūbilēs | indissolūbilia | |
genitive | indissolūbilis | indissolūbilium | |||
dative | indissolūbilī | indissolūbilibus | |||
accusative | indissolūbilem | indissolūbile | indissolūbilēs indissolūbilīs |
indissolūbilia | |
ablative | indissolūbilī | indissolūbilibus | |||
vocative | indissolūbilis | indissolūbile | indissolūbilēs | indissolūbilia |
Descendants
[edit]- Italian: indissolubile
- Spanish: indisoluble
References
[edit]- “indissolubilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indissolubilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers