Jump to content

indispositus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

in- +‎ dispositus (arranged)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

indispositus (feminine indisposita, neuter indispositum, adverb indispositē); first/second-declension adjective

  1. disordered, confused
  2. (of a person) unprepared

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative indispositus indisposita indispositum indispositī indispositae indisposita
genitive indispositī indispositae indispositī indispositōrum indispositārum indispositōrum
dative indispositō indispositae indispositō indispositīs
accusative indispositum indispositam indispositum indispositōs indispositās indisposita
ablative indispositō indispositā indispositō indispositīs
vocative indisposite indisposita indispositum indispositī indispositae indisposita

References

[edit]
  • indispositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indispositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers