inculpatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /in.kulˈpaː.tus/, [ɪŋkʊɫ̪ˈpäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kulˈpa.tus/, [iŋkulˈpäːt̪us]
Adjective
[edit]inculpātus (feminine inculpāta, neuter inculpātum, adverb inculpātē); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | inculpātus | inculpāta | inculpātum | inculpātī | inculpātae | inculpāta | |
genitive | inculpātī | inculpātae | inculpātī | inculpātōrum | inculpātārum | inculpātōrum | |
dative | inculpātō | inculpātae | inculpātō | inculpātīs | |||
accusative | inculpātum | inculpātam | inculpātum | inculpātōs | inculpātās | inculpāta | |
ablative | inculpātō | inculpātā | inculpātō | inculpātīs | |||
vocative | inculpāte | inculpāta | inculpātum | inculpātī | inculpātae | inculpāta |
References
[edit]- “inculpatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inculpatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers