incrassatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of incrassō.
Participle
[edit]incrassātus (feminine incrassāta, neuter incrassātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | incrassātus | incrassāta | incrassātum | incrassātī | incrassātae | incrassāta | |
genitive | incrassātī | incrassātae | incrassātī | incrassātōrum | incrassātārum | incrassātōrum | |
dative | incrassātō | incrassātae | incrassātō | incrassātīs | |||
accusative | incrassātum | incrassātam | incrassātum | incrassātōs | incrassātās | incrassāta | |
ablative | incrassātō | incrassātā | incrassātō | incrassātīs | |||
vocative | incrassāte | incrassāta | incrassātum | incrassātī | incrassātae | incrassāta |
References
[edit]- “incrassatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incrassatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.