incontradicibilis
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From in- + contrādīcibilis.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /in.kon.traː.diːˈki.bi.lis/, [ɪŋkɔn̪t̪räːd̪iːˈkɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kon.tra.diˈt͡ʃi.bi.lis/, [iŋkon̪t̪räd̪iˈt͡ʃiːbilis]
Adjective
[edit]incontrādīcibilis (neuter incontrādīcibile); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | incontrādīcibilis | incontrādīcibile | incontrādīcibilēs | incontrādīcibilia | |
genitive | incontrādīcibilis | incontrādīcibilium | |||
dative | incontrādīcibilī | incontrādīcibilibus | |||
accusative | incontrādīcibilem | incontrādīcibile | incontrādīcibilēs incontrādīcibilīs |
incontrādīcibilia | |
ablative | incontrādīcibilī | incontrādīcibilibus | |||
vocative | incontrādīcibilis | incontrādīcibile | incontrādīcibilēs | incontrādīcibilia |
References
[edit]- “incontradicibilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "incontradicibilis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- incontradicibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.