Jump to content

inceptivus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From incipiō (I begin).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

inceptīvus (feminine inceptīva, neuter inceptīvum); first/second-declension adjective

  1. inceptive
    Antonyms: fīnālis, terminālis

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inceptīvus inceptīva inceptīvum inceptīvī inceptīvae inceptīva
genitive inceptīvī inceptīvae inceptīvī inceptīvōrum inceptīvārum inceptīvōrum
dative inceptīvō inceptīvae inceptīvō inceptīvīs
accusative inceptīvum inceptīvam inceptīvum inceptīvōs inceptīvās inceptīva
ablative inceptīvō inceptīvā inceptīvō inceptīvīs
vocative inceptīve inceptīva inceptīvum inceptīvī inceptīvae inceptīva

Descendants

[edit]
  • French: inceptif