incaelatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /in.kae̯ˈlaː.tus/, [ɪŋkäe̯ˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.t͡ʃeˈla.tus/, [in̠ʲt͡ʃeˈläːt̪us]
Adjective
[edit]incaelātus (feminine incaelāta, neuter incaelātum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | incaelātus | incaelāta | incaelātum | incaelātī | incaelātae | incaelāta | |
genitive | incaelātī | incaelātae | incaelātī | incaelātōrum | incaelātārum | incaelātōrum | |
dative | incaelātō | incaelātae | incaelātō | incaelātīs | |||
accusative | incaelātum | incaelātam | incaelātum | incaelātōs | incaelātās | incaelāta | |
ablative | incaelātō | incaelātā | incaelātō | incaelātīs | |||
vocative | incaelāte | incaelāta | incaelātum | incaelātī | incaelātae | incaelāta |
References
[edit]- “incaelatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incaelatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.