Jump to content

improperaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of improperō

Participle

[edit]

improperātūrus (feminine improperātūra, neuter improperātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative improperātūrus improperātūra improperātūrum improperātūrī improperātūrae improperātūra
genitive improperātūrī improperātūrae improperātūrī improperātūrōrum improperātūrārum improperātūrōrum
dative improperātūrō improperātūrae improperātūrō improperātūrīs
accusative improperātūrum improperātūram improperātūrum improperātūrōs improperātūrās improperātūra
ablative improperātūrō improperātūrā improperātūrō improperātūrīs
vocative improperātūre improperātūra improperātūrum improperātūrī improperātūrae improperātūra