impositicius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From impositus +‎ -īcius.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

impositīcius (feminine impositīcia, neuter impositīcium); first/second-declension adjective

  1. attached, fastened
    • Dig. 30, 1, 41, § 11 Ulpianus libro vicesimo primo ad Sabinum
      Sed automataria aut siquis canthari, per quos aquae saliunt, poterunt legari, maxime si impositicii sunt.
      But if water machines or water-noses through which water springs can be legated then the like if they are attached.

Inflection

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative impositīcius impositīcia impositīcium impositīciī impositīciae impositīcia
Genitive impositīciī impositīciae impositīciī impositīciōrum impositīciārum impositīciōrum
Dative impositīciō impositīciō impositīciīs
Accusative impositīcium impositīciam impositīcium impositīciōs impositīciās impositīcia
Ablative impositīciō impositīciā impositīciō impositīciīs
Vocative impositīcie impositīcia impositīcium impositīciī impositīciae impositīcia

References

[edit]