imparator

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایمپراطور (imperator), from Latin imperātor. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /im.pa.ɾa.tɔɾ/

• Audio:

  (file)

Noun

imparator (definite accusative imparatoru, plural imparatorlar)

1. emperor

Declension

Declension of imparator

singular plural nominative imparator imparatorlar definite accusative imparatoru imparatorları dative imparatora imparatorlara locative imparatorda imparatorlarda ablative imparatordan imparatorlardan genitive imparatorun imparatorların Predicative forms singular plural 1st singular imparatorum imparatorlarım 2nd singular imparatorsun imparatorlarsın 3rd singular imparator imparatordur imparatorlar imparatorlardır 1st plural imparatoruz imparatorlarız 2nd plural imparatorsunuz imparatorlarsınız 3rd plural imparatorlar imparatorlardır

Derived terms

• imparatoriçe
• imparatorluk