Jump to content

ilmentäjä

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

ilmentää +‎ -jä

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈilmentæjæ/, [ˈilme̞n̪ˌt̪æjæ]
  • Rhymes: -æjæ
  • Hyphenation(key): il‧men‧tä‧jä

Noun

[edit]

ilmentäjä

  1. that which embodies, exeplifies or expresses

Declension

[edit]
Inflection of ilmentäjä (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative ilmentäjä ilmentäjät
genitive ilmentäjän ilmentäjien
partitive ilmentäjää ilmentäjiä
illative ilmentäjään ilmentäjiin
singular plural
nominative ilmentäjä ilmentäjät
accusative nom. ilmentäjä ilmentäjät
gen. ilmentäjän
genitive ilmentäjän ilmentäjien
ilmentäjäin rare
partitive ilmentäjää ilmentäjiä
inessive ilmentäjässä ilmentäjissä
elative ilmentäjästä ilmentäjistä
illative ilmentäjään ilmentäjiin
adessive ilmentäjällä ilmentäjillä
ablative ilmentäjältä ilmentäjiltä
allative ilmentäjälle ilmentäjille
essive ilmentäjänä ilmentäjinä
translative ilmentäjäksi ilmentäjiksi
abessive ilmentäjättä ilmentäjittä
instructive ilmentäjin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ilmentäjä (Kotus type 10/koira, no gradation)

Derived terms

[edit]
(compounds):