Jump to content

illativus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From īnferō (to carry or bring into; bury; conclude) +‎ -īvus.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

illātīvus (feminine illātīva, neuter illātīvum); first/second-declension adjective

  1. inferring, concluding, illative

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative illātīvus illātīva illātīvum illātīvī illātīvae illātīva
genitive illātīvī illātīvae illātīvī illātīvōrum illātīvārum illātīvōrum
dative illātīvō illātīvae illātīvō illātīvīs
accusative illātīvum illātīvam illātīvum illātīvōs illātīvās illātīva
ablative illātīvō illātīvā illātīvō illātīvīs
vocative illātīve illātīva illātīvum illātīvī illātīvae illātīva

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • English: illative
  • French: illative
  • Portuguese: ilativo
  • Spanish: ilativo

References

[edit]
  • illativus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • illativus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.