Jump to content

ignori

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ignorí

Catalan

[edit]

Verb

[edit]

ignori

  1. inflection of ignorar:
    1. first/third-person singular present subjunctive
    2. third-person singular imperative

Esperanto

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [iɡˈnori]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ori
  • Hyphenation: ig‧no‧ri

Verb

[edit]

ignori (present ignoras, past ignoris, future ignoros, conditional ignorus, volitive ignoru)

  1. (transitive) to ignore

Conjugation

[edit]
Conjugation of ignori
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ignoras ignoris ignoros
active participle ignoranta ignorantaj ignorinta ignorintaj ignoronta ignorontaj
acc. ignorantan ignorantajn ignorintan ignorintajn ignorontan ignorontajn
passive participle ignorata ignorataj ignorita ignoritaj ignorota ignorotaj
acc. ignoratan ignoratajn ignoritan ignoritajn ignorotan ignorotajn
nominal active participle ignoranto ignorantoj ignorinto ignorintoj ignoronto ignorontoj
acc. ignoranton ignorantojn ignorinton ignorintojn ignoronton ignorontojn
nominal passive participle ignorato ignoratoj ignorito ignoritoj ignoroto ignorotoj
acc. ignoraton ignoratojn ignoriton ignoritojn ignoroton ignorotojn
adverbial active participle ignorante ignorinte ignoronte
adverbial passive participle ignorate ignorite ignorote
infinitive ignori imperative ignoru conditional ignorus

Italian

[edit]

Verb

[edit]

ignori

  1. inflection of ignorare:
    1. second-person singular present indicative
    2. first/second/third-person singular present subjunctive
    3. third-person singular imperative

Anagrams

[edit]

Romanian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ignori

  1. second-person singular present indicative/subjunctive of ignora