iarrthóir

Irish

Etymology

From iarr (“ask”, verb) +‎ -thóir (“-er”). Compare iarratas (“act of asking, petitioning”).

Noun

iarrthóir m (genitive singular iarrthóra, nominative plural iarrthóirí)

1. petitioner, supplicant
2. candidate, entrant

Declension

Declension of iarrthóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative iarrthóir iarrthóirí vocative a iarrthóir a iarrthóirí genitive iarrthóra iarrthóirí dative iarrthóir iarrthóirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-iarrthóir na hiarrthóirí genitive an iarrthóra na n-iarrthóirí dative leis an iarrthóir don iarrthóir leis na hiarrthóirí

Mutation

Mutated forms of iarrthóir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
iarrthóir	n-iarrthóir	hiarrthóir	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “iarrthóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN