iactitabundus
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From iactitō (“utter; brag, boast”) + -bundus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /i̯ak.ti.taːˈbun.dus/, [i̯äkt̪ɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /jak.ti.taˈbun.dus/, [jäkt̪it̪äˈbun̪d̪us]
Adjective
[edit]iactitābundus (feminine iactitābunda, neuter iactitābundum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iactitābundus | iactitābunda | iactitābundum | iactitābundī | iactitābundae | iactitābunda | |
| genitive | iactitābundī | iactitābundae | iactitābundī | iactitābundōrum | iactitābundārum | iactitābundōrum | |
| dative | iactitābundō | iactitābundae | iactitābundō | iactitābundīs | |||
| accusative | iactitābundum | iactitābundam | iactitābundum | iactitābundōs | iactitābundās | iactitābunda | |
| ablative | iactitābundō | iactitābundā | iactitābundō | iactitābundīs | |||
| vocative | iactitābunde | iactitābunda | iactitābundum | iactitābundī | iactitābundae | iactitābunda | |
References
[edit]- “iactitābundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press