husarz

Polish

Etymology

Borrowed from Hungarian huszár, from Serbo-Croatian gusar, from Italian corsaro, from Medieval Latin cursārius, from Latin cursus, from currō, from Proto-Indo-European *ḱers-. Doublet of korsarz (“corsair”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxu.saʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -usaʂ
• Syllabification: hu‧sarz

Noun

husarz m pers

1. (historical, military) hussar

Declension

Declension of husarz

	singular	plural
nominative	husarz	husarze
genitive	husarza	husarzy/husarzów
dative	husarzowi	husarzom
accusative	husarza	husarzy/husarzów
instrumental	husarzem	husarzami
locative	husarzu	husarzach
vocative	husarzu	husarze

Derived terms

adjective

• husarski

 

nouns

• husaria
• husarstwo

 

Further reading

• husarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• husarz in Polish dictionaries at PWN