Jump to content

huokailu

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

From huokailla +‎ -u.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈhuo̯kɑi̯lu/, [ˈhuo̞̯kɑ̝i̯lu]
  • Rhymes: -uokɑilu
  • Hyphenation(key): huo‧kai‧lu

Noun

[edit]

huokailu

  1. sighing

Declension

[edit]
Inflection of huokailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
nominative huokailu huokailut
genitive huokailun huokailujen
huokailuiden
huokailuitten
partitive huokailua huokailuja
huokailuita
illative huokailuun huokailuihin
singular plural
nominative huokailu huokailut
accusative nom. huokailu huokailut
gen. huokailun
genitive huokailun huokailujen
huokailuiden
huokailuitten
partitive huokailua huokailuja
huokailuita
inessive huokailussa huokailuissa
elative huokailusta huokailuista
illative huokailuun huokailuihin
adessive huokailulla huokailuilla
ablative huokailulta huokailuilta
allative huokailulle huokailuille
essive huokailuna huokailuina
translative huokailuksi huokailuiksi
abessive huokailutta huokailuitta
instructive huokailuin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of huokailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)

Further reading

[edit]