huikentelevuus

Finnish

Etymology

huikenteleva +‎ -uus

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhui̯kenteleʋuːs/, [ˈhui̯k̟e̞n̪ˌt̪e̞le̞ʋuːs̠]
• Rhymes: -eleʋuːs
• Syllabification^(key): hui‧ken‧te‧le‧vuus

Noun

huikentelevuus

1. frivolousness, wantonness

Declension

Inflection of huikentelevuus (Kotus type 40*F/kalleus, t-d gradation)
nominative		huikentelevuus	huikentelevuudet
genitive		huikentelevuuden	huikentelevuuksien
partitive		huikentelevuutta	huikentelevuuksia
illative		huikentelevuuteen	huikentelevuuksiin
		singular	plural
nominative		huikentelevuus	huikentelevuudet
accusative	nom.	huikentelevuus	huikentelevuudet
	gen.	huikentelevuuden
genitive		huikentelevuuden	huikentelevuuksien
partitive		huikentelevuutta	huikentelevuuksia
inessive		huikentelevuudessa	huikentelevuuksissa
elative		huikentelevuudesta	huikentelevuuksista
illative		huikentelevuuteen	huikentelevuuksiin
adessive		huikentelevuudella	huikentelevuuksilla
ablative		huikentelevuudelta	huikentelevuuksilta
allative		huikentelevuudelle	huikentelevuuksille
essive		huikentelevuutena	huikentelevuuksina
translative		huikentelevuudeksi	huikentelevuuksiksi
abessive		huikentelevuudetta	huikentelevuuksitta
instructive		—	huikentelevuuksin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of huikentelevuus (Kotus type 40*F/kalleus, t-d gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative huikentelevuuteni huikentelevuuteni accusative nom. huikentelevuuteni huikentelevuuteni gen. huikentelevuuteni genitive huikentelevuuteni huikentelevuuksieni partitive huikentelevuuttani huikentelevuuksiani inessive huikentelevuudessani huikentelevuuksissani elative huikentelevuudestani huikentelevuuksistani illative huikentelevuuteeni huikentelevuuksiini adessive huikentelevuudellani huikentelevuuksillani ablative huikentelevuudeltani huikentelevuuksiltani allative huikentelevuudelleni huikentelevuuksilleni essive huikentelevuutenani huikentelevuuksinani translative huikentelevuudekseni huikentelevuuksikseni abessive huikentelevuudettani huikentelevuuksittani instructive — — comitative — huikentelevuuksineni second-person singular possessor singular plural nominative huikentelevuutesi huikentelevuutesi accusative nom. huikentelevuutesi huikentelevuutesi gen. huikentelevuutesi genitive huikentelevuutesi huikentelevuuksiesi partitive huikentelevuuttasi huikentelevuuksiasi inessive huikentelevuudessasi huikentelevuuksissasi elative huikentelevuudestasi huikentelevuuksistasi illative huikentelevuuteesi huikentelevuuksiisi adessive huikentelevuudellasi huikentelevuuksillasi ablative huikentelevuudeltasi huikentelevuuksiltasi allative huikentelevuudellesi huikentelevuuksillesi essive huikentelevuutenasi huikentelevuuksinasi translative huikentelevuudeksesi huikentelevuuksiksesi abessive huikentelevuudettasi huikentelevuuksittasi instructive — — comitative — huikentelevuuksinesi first-person plural possessor singular plural nominative huikentelevuutemme huikentelevuutemme accusative nom. huikentelevuutemme huikentelevuutemme gen. huikentelevuutemme genitive huikentelevuutemme huikentelevuuksiemme partitive huikentelevuuttamme huikentelevuuksiamme inessive huikentelevuudessamme huikentelevuuksissamme elative huikentelevuudestamme huikentelevuuksistamme illative huikentelevuuteemme huikentelevuuksiimme adessive huikentelevuudellamme huikentelevuuksillamme ablative huikentelevuudeltamme huikentelevuuksiltamme allative huikentelevuudellemme huikentelevuuksillemme essive huikentelevuutenamme huikentelevuuksinamme translative huikentelevuudeksemme huikentelevuuksiksemme abessive huikentelevuudettamme huikentelevuuksittamme instructive — — comitative — huikentelevuuksinemme second-person plural possessor singular plural nominative huikentelevuutenne huikentelevuutenne accusative nom. huikentelevuutenne huikentelevuutenne gen. huikentelevuutenne genitive huikentelevuutenne huikentelevuuksienne partitive huikentelevuuttanne huikentelevuuksianne inessive huikentelevuudessanne huikentelevuuksissanne elative huikentelevuudestanne huikentelevuuksistanne illative huikentelevuuteenne huikentelevuuksiinne adessive huikentelevuudellanne huikentelevuuksillanne ablative huikentelevuudeltanne huikentelevuuksiltanne allative huikentelevuudellenne huikentelevuuksillenne essive huikentelevuutenanne huikentelevuuksinanne translative huikentelevuudeksenne huikentelevuuksiksenne abessive huikentelevuudettanne huikentelevuuksittanne instructive — — comitative — huikentelevuuksinenne third-person possessor singular plural nominative huikentelevuutensa huikentelevuutensa accusative nom. huikentelevuutensa huikentelevuutensa gen. huikentelevuutensa genitive huikentelevuutensa huikentelevuuksiensa partitive huikentelevuuttaan huikentelevuuttansa huikentelevuuksiaan huikentelevuuksiansa inessive huikentelevuudessaan huikentelevuudessansa huikentelevuuksissaan huikentelevuuksissansa elative huikentelevuudestaan huikentelevuudestansa huikentelevuuksistaan huikentelevuuksistansa illative huikentelevuuteensa huikentelevuuksiinsa adessive huikentelevuudellaan huikentelevuudellansa huikentelevuuksillaan huikentelevuuksillansa ablative huikentelevuudeltaan huikentelevuudeltansa huikentelevuuksiltaan huikentelevuuksiltansa allative huikentelevuudelleen huikentelevuudellensa huikentelevuuksilleen huikentelevuuksillensa essive huikentelevuutenaan huikentelevuutenansa huikentelevuuksinaan huikentelevuuksinansa translative huikentelevuudekseen huikentelevuudeksensa huikentelevuuksikseen huikentelevuuksiksensa abessive huikentelevuudettaan huikentelevuudettansa huikentelevuuksittaan huikentelevuuksittansa instructive — — comitative — huikentelevuuksineen huikentelevuuksinensa

Further reading

• “huikentelevuus”, in Kielitoimiston sanakirja‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02