hucpiarz

Polish

Etymology

From hucpa +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxut͡s.pjaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡spjaʂ
• Syllabification: huc‧piarz

Noun

hucpiarz m pers

1. cheeky person, impudent person

   Synonyms: tupeciarz, impertynent, zuchwalec

Declension

Declension of hucpiarz

	singular	plural
nominative	hucpiarz	hucpiarze
genitive	hucpiarza	hucpiarzy
dative	hucpiarzowi	hucpiarzom
accusative	hucpiarza	hucpiarzy
instrumental	hucpiarzem	hucpiarzami
locative	hucpiarzu	hucpiarzach
vocative	hucpiarzu	hucpiarze

Further reading

• hucpiarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• hucpiarz in Polish dictionaries at PWN