handgemeen

Dutch

Etymology

From hand +‎ gemeen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eːn
• Hyphenation: hand‧ge‧meen

Adjective

handgemeen (not comparable)

1. involved in a fight
   • 1965, Charles Verlinden, Het ontstaan van de Atlantische beschaving: van Renaissance tot verlichting, E. Story-Scientia, page 479:

     Nauwelijks was de vrede van Aken (1748) getekend, of Spanjaarden en Portugezen raakten handgemeen in Zuid-Amerika.

     (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

Occurs in current use only as the complement of a copular verb such as raken, worden en zijn.

Synonyms

• slaags

Noun

handgemeen n (plural handgemenen, diminutive handgemeentje n)

1. scuffle (fight)

Synonyms

• schermutseling